Een thuiswerker met een frozen shoulder
De telefoon rinkelde bij Echozorg. “Hallo, zijn jullie open tijdens de Lock Down. Ik heb namelijk een Knock Down”. “Maar natuurlijk”, antwoordde ik, “Bent u gevallen?” Het bleef even stil: “Nou, als je het persé wilt weten. Van mijn voetstuk.
Ik moest van mijn vrouw een gat in de keukenmuur boren. Boven mijn hoofd. Ik zet die boor aan. Na halve minuut krijg ik me een steek in mijn schouder. Verschrikkelijk. Valt die boor ook nog ’ns. Dus mijn vrouw gelijk helemaal blij”.
“En toen”, vroeg ik nieuwsgierig. Er volgde een lang relaas. Van wrijven en Paracetamol. Huisarts, fysiotherapeut en nog eens huisarts met een prik. Niets had geholpen.
“Mijn buurvrouw leest altijd jouw stukkies. Ik moest de huisarts een verwijzing vragen naar Echozorg. Nou, dat wilde die huisarts principiële redenen niet. “Voor orthopedie bestaat er alleen het ziekenhuis”. Dus ik ze bellen. De assistente zeg : ‘nee, we hebben de handen vol aan Corona’.
Terug naar de huisarts. Ik zeg: waar kan ik me laten besmetten. Daar had mijn huisarts niet van terug. Afijn, nu heb ik bij hoge uitzondering een verwijzing voor Echozorg. Zodoende?” “Kom morgen maar om 11.30”. “Top”
De volgende dag stapte een stoere middenveertiger de spreekkamer van Echozorg binnen. “Ja, ik ben Frits. Gelukkig is het handen geven verboden. Zelfs dat doet pijn. Fijn dat ik snel kan komen. Want, het is me wel een vertoning!”
“Hoe zo?”, vroeg Pieter Schillemans de orthopeed van Echozorg. Frits: ”Ik heb een installatiebedrijf met 30 man personeel. Als baas werk ik nu thuis. Moet ik van mijn vrouw één gaatje boren en prompt ben ik arbeidsongeschikt. De jongens lagen dubbel! Ze wilden me een fruitmand geven en alvast al het fruit in kleine stukjes snijden. Ik heb met massa ontslag gedreigd.”
Pieter grinnikte en zei: “Kom eens op de bank. Dan gaan we kijken. Doe je jas en trui eens uit.” Zo voorzichtig mogelijk werd Frits onderzocht. “Tja, het kan twee dingen zijn. Slijmbeursontsteking of een frozen shoulder. Rob, zet de echo maar aan”.
“Kijk”, terwijl ik op de monitor wees, “een frozen shoulder. Het gewrichtskapsel van je schouder is ontstoken. Dat is heel pijnlijk.” Frits: “En dat allemaal door een klein lullig gaatje boren?”
Pieter knikte en legde uit dat eigenlijk niemand goed weet hoe een frozen shoulder ontstaat. Het herstel gaat altijd vanzelf, maar kost tijd. Maanden. Maar we kunnen het genezingsproces wel een handje helpen met een cortisone injectie.
Pieter: ”Daarvoor geldt wel de regel van twee. Na twee minuten werkt de verdoving. Na twee uur niet meer. Maar na twee dagen ga je minder pijn krijgen. En na twee weken moet je ons even bellen”.
Frits knikte blij. “En boren pas weer over twee maanden, doc?”
Robert de Zoete
Echozorg
